Verheugd met het feit dat we de volgende defense hebben vastgelegd voor het seizoen 2019-2020; Jens Engelen.
Jens heeft het afgelopen seizoen bij Antwerp Phantoms gespeeld. In het verleden heeft Jens o.a. bij Herentals, Tilburg Trappers (ere-divisie) en op het hoogste niveau in het Verenigd Koninkrijk gespeeld. Ook Jens is een speler die al jaren op de short list van Peter Knops staat.
Knops: “Jens is een type speler die vergelijkbaar is met Vadim: groot, statisch, sterk aan de puck en spelend in dienst van het team.”
“Samen met Vadim hebben zij destijds met Herentals de eerste Beneleague titel binnen gesleept. Ik ben van mening dat Jens bij de betere defences in de liga toe behoort, ook hier ben ik zeer verheugd dat het eindelijk is gelukt om hem aan de Microz Eaters Limburg te binden”
Jens vult aan: “Na 2 jaar inactiviteit wilde ik eerst het plezier in het spel terugvinden en ondanks de slechte resultaten in Deurne heb ik echt wel veel plezier gehad bij de Antwerp Phantoms. Dat plezier heeft er voor gezorgd dat ik nu weer klaar ben om voor titels te gaan spelen. Er bestond vanuit verschillende clubs interesse, maar toen Geleen belde, was ik meteen zeer geïnteresseerd en na het gesprek met Peter en Andy voelde het meteen goed aan en was de overeenkomst snel gemaakt.
Als tegenstander is het altijd moeilijk om tegen Geleen te spelen, dit ook door de geweldige supporters die de Microz Eaters Limburg hebben. Ik kijk er dan ook naar uit om zelf in de kleuren van Geleen te gaan spelen met deze geweldige supporters aan mijn kant.”
Jens zal gaan spelen met het rugnummer 91!
Naast topscoorder van afgelopen seizoen Nick Verschuren hebben de Microz Eaters Limburg ook zijn broer Mike Verschuren voor het komende seizoen vastgelegd. Het is een publiek geheim dat Peter Knops al jaren beide spelers aan de selectie van de Microz Eaters Limburg wilde binden.
“Ik ben verheugd over het feit dat het nu eindelijk eens is gelukt, na vorig seizoen al Nick in een Eaters shirt te zien en daar nu de #66 naast te kunnen zien, dat is de kers op de taart. Het is een gegeven dat Nick en Mike zich blindelings kunnen vinden, daar gaan we dus heel veel plezier aan beleven. De toon voor een hernieuwd mooi seizoen is gezet” aldus Knops.
“Ik kijk er zeer naar uit om komend seizoen in het shirt van Geleen te spelen, maar ook om eindelijk weer samen met mijn broer te gaan spelen. Elk jaar hebben Peter en ik contact gehad om mij bij Geleen te krijgen en nu is het dan eindelijk gelukt! Ik heb mijn keuze gemaakt omdat ik aankomend seizoen een doel heb, en dat is prijzen pakken. I
k heb er volle vertrouwen in dat de selectie voor aankomend seizoen nog sterker is dan vorig jaar en dat we voor de prijzen gaan spelen.” Aldus Mike
Nick vult aan: “Na een seizoen waarin we diepte en hoogtepunten hebben meegemaakt, heb ik het vooral enorm naar mijn zin gehad afgelopen seizoen in Geleen. Dit kwam mede door de jongens in de kleedkamer, de staff en de organisatie maar zeker ook de fans!Dat een “uitwedstrijd” als een thuiswedstrijd voelt omdat er zoveel supporters zijn meegekomen, is natuurlijk geweldig. Helaas hebben we onze doelen niet gehaald en daar baalde we allemaal van. Maar daarom kom ik terug voor nog een seizoen als Eaters speler!
Heb er weer super veel zin in en ben natuurlijk super blij en enthousiast dat mijn broer ook meekomt. Samen gaan we voor een topseizoen en willen we prijzen pakken! Iedereen een fijne zomer en we hopen de hal vanaf oktober weer vol te zien.”
STATISTIEKEN 2018 - 2019
Nick Verschuren: 44 wedstrijden, 58 goals, 40 assists
Mike Verschuren: 40 wedstrijden, 36 goals, 31 assists
[vc_row][vc_column][vc_column_text]Aan het einde van het seizoen vindt altijd een samenzijn plaats waarbij de mensen die alles rondom het ijshockey mogelijk maken, uitgenodigd worden. Zo ook dit jaar. In het gemeenschapshuis Mariarade, de thuis locatie van Chapeau Catering, in Hoensbroek werd deze avond druk bezocht.
Een groot deel van de spelerselectie was ook aanwezig, diverse sprekers uit de spelersgroep spraken vanuit hun hart de vrijwilligers toe. Zij beseffen heel goed, dat zonder deze groep om de spelersgroep heen er geen ijshockey kan plaats vinden. De spelers zijn het liefste alleen met ijshockey bezig en als alle randgebeuren dan door een grote groep vrijwilligers uit de handen wordt genomen, dan wordt dat ook heel erg gewaardeerd. Onder het genot van een hapje en een drankje werd nog nagepraat over het afgelopen seizoen en reikhalzend alweer uitgekeken naar het volgende seizoen.
Het eten was goed verzorgd door Chapeau Catering en bestond uit 3 verschillende buffetten. Namens Microz Eaters Limburg wordt iedereen bedankt voor de inzet tijdens het afgelopen seizoen en hopen we ook op jullie steun volgend seizoen. Daarnaast willen we de sponsoren bedanken die deze avond mogelijk hebben gemaakt.
Iedereen een fijne zomer toegewenst en tot volgend seizoen.
Deze avond is mede mogelijk gemaakt door de onderstaande partners:
• Chapeau Catering
• Van Den Bongard luxe brood- en banketbakkerij
• BSB verzekeringen
• Intertek
• ZUIVER meer dan schoon
• Laco Glanerbrook
• Klusservice Raven
• Acaleph Opleiding, Training & Advies
• SLE-rental
• Bouwpunt Deckers
• Bakx Housing
• Frans Smeets Dakbedekkingen
• RiCars
• Jacobs Travel
Jos Janssen maakte de volgende fotoreportage:[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_masonry_media_grid grid_id="vc_gid:1555163872679-b644ecc0-ced1-6" include="14963,14964,14965,14966,14967,14968,14969,14970,14971,14972,14973,14974,14975,14976,14977,14978,14979,14980,14981,14982,14983,14984,14985,14986,14987,14988,14989,14990,14991,14992,14993,14994,14995,14996,14997,14998,14999,15000,15001,15002,15003"][/vc_column][/vc_row]
Terwijl de spelers hun laatste training, noem het maar een fun-training, van het seizoen afwerken zijn teammanager Peter Knops, coach Andy Tenbult en equipmentmanager Bert Simons druk bezig met het op orde brengen van de kleedkamer, kantoor en het inventariseren van het materiaalhok. Gepland staat een interview waarin uitvoerig wordt teruggekeken naar team, doelstelling, het seizoen en behaalde resultaten. Ook wordt er vooruitgekeken naar het nieuwe seizoen, het seizoen waarin het 3-jarenplan moet gaan kloppen, gestelde doelen zichtbaar moeten zijn.
Doelen zijn 1) aansluiting met de top in de BeNeLeague en daarna mogelijk prijzen, of in ieder geval meedoen om die prijzen en 2) minstens zo belangrijk, zo niet belangrijker, jonge eigen opgeleide spelers BeNeLeague rijp maken waardoor het Geleense ijshockey een goed en gezond fundament krijgt voor de komende jaren. Duidelijk mag zijn dat met jonge spelers als Joey Geurts, Mitch Koumans, Levi Smeets, maar zeker ook door Renzo Meulenbeek en Mordy Munichman stevige progressie geboekt wordt. Daarnaast zien we meer ervaren maar nog steeds jonge spelers als Tom Marx en Jord Smit ook groeien in hun spel.
We beginnen met teammanager Peter Knops over afgelopen seizoen. Peter, vorig jaar voorjaar/zomer ben je begonnen aan het team zoals we dat afgelopen seizoen hebben zien spelen. Welke visie, wat waren de doelstellingen en zijn verwachtingen uitgekomen. Zijn doelen gehaald? Peter Knops: “Een héél duidelijke doelstelling was scorend vermogen binnen halen. Dat is met het binnenhalen van Nick Verschuren en Lukasz Bartak zeker gelukt. Daarnaast hebben we met Matt Beer een sterke power forward en daarmee meer balans binnengehaald. Dus ja, deze mannen hebben me niet teleurgesteld.
We begonnen zeer gedreven en sterk aan het seizoen. Dat was verrassend. De bedoeling is immers dat je zorgt dat je bovenin meedraait maar écht piekt aan het eind van december en eind februari. Ik denk dat we in Den Haag, game 2, de bekerfinale hadden moeten binnen halen maar dat hebben we niet gedaan. Dat was een stevige tegenvaller. Dito voor de Final-Four. Beide halve finales zaten we er heel dicht bij. Extra jammer maakt het dat de PO’s voor de beker ook nog eens deels aan de groene tafel afgehandeld werd. Alan van Bentem had nooit mogen spelen maar draait ons wel de nek om.
Vervolgens krijgen we de PO’s voor de BeNeLeague. De 1e thuiswedstrijd tegen Nijmegen was voor mij het dieptepunt, maar wat we daarna hebben mogen zien ontsteeg alles. Positief, inzet, precies zoals we het team willen hebben. Tactisch, ja met name tactisch heel sterk. Beslissingen die genomen zijn geworden op de juiste momenten. Face-offs afdwingen in het aanval vak, time-outs op het juiste moment, goalies van het ijs op het juiste moment en ijshockey laten zien waar Nederland alleen maar van heeft kunnen smullen.
In de halve finale heeft HYC Herentals er ook aan meegewerkt om het duel te krijgen zoals we het gezien hebben, maar ik denk dat Eaters heeft laten zien hoe ver we dit seizoen gegroeid zijn. En complimenten horende vanuit het land en ook buitenland dan mag duidelijk zijn dat dit geen “roze-bril-gevalletje” is maar dat we echt indrukwekkend gegroeid zijn en gepresteerd hebben met dit jonge team.”
Andy, dit zijn veel lovende woorden van de manager. Herken je zijn beleving en ervaring? “Je wilt niet weten hoeveel mailtjes wij binnen hebben gekregen vanuit het land. Collega en ex-spelers zelfs vanuit het buitenland. Een ex-Eater Kyle Schutte, die nog onder mij getraind heeft. Hij schreef me wat hij gezien en ervaren heeft vanaf de stream. Woorden met waarde waar ik kippenvel van krijg.
Maar om terug te komen op het begin, ik zag met welke spelers Peter contractueel rondkwam en ik, met mijn grote mond, vertelde zonder overleg met Peter en Alf op de sponsoravond dat wij dit seizoen prijzen zouden winnen of in ieder geval finales zouden gaan spelen. Ik wilde druk op de ketel naar iedereen zonder de échte verwachting dat we die finales ook zouden gaan spelen maar wel het maximale eruit zouden halen.
Dat we als team uiteindelijk zó dicht erbij zouden komen had ik eerlijk gezegd wel gehoopt maar niet verwacht. Vergeet niet, we speelden afgelopen seizoen het 2e uit een 3-jarenplan. Vol in de opbouw. Maar ik wilde slechts één ding duidelijk stellen, wie deelneemt aan de Microz Eaters Limburg organisatie komt hier niet zijn tijd vullen. Wij willen iets bereiken, voor de korte termijn, maar zeker ook het verstevigen van het fundament voor de lange termijn. Ik weet, doelstellingen halen en gelijktijdig prijzen pakken botst nogal eens, maar het is van wezenlijk belang dat iedereen, rond en op het ijs, achter de doelstelling blijft staan. Alleen zo krijgen we een gezond Eaters op zowel organisatorisch, financieel en sportief vlak.”
Peter vult aan : “Jammer is het dat ondanks al het positieve er toch, als een rode draad, steeds een negatieve sneer van buitenaf moet worden gemaakt. Dit is jammer en doet pijn en heeft zeker een impact op de groep. Dit kunnen we eigenlijk missen als kiespijn, kritiek is niet erg en is juist goed maar dan moet het wel gestaafd en gegrond zijn en niet lukraak bij elkaar “geraapt” en ongefundeerd.
De deur staat te allen tijden open en indien iemand zijn of haar onvrede wilt uiten, dan nodigen wij hem of haar uit hierover in een 1 op 1 gesprek of met een gemêleerd gezelschap hierover van gedachte te wisselen. Social-media kan heel mooi zijn maar is heel vaak ook zo gemeen, gevaarlijk en oneerlijk. Het handelt zich steeds om maar een zeer beperkt en kleine groep mensen of individuen. Gelukkig gaat dit het grote merendeel , 99%, van onze aanhang, die overigens de mooiste van het hele land is, niet aan..”
Andy : “Klopt, gelukkig is de overgrote meerderheid van onze aanhang écht fan. Man kijk eens hoe de tribunes zich weer beginnen te vullen. Hoe wedstrijden weer beleefd worden. Die schare gehoord en gezien in Herentals? Kippenvel. Voor, tijdens en na de wedstrijd. Hoe lang is het geleden dat we dit nog gezien en gehoord hebben. De wisselwerking tussen het ijs en de tribunes is voelbaar. De strijdlust van onze spelers slaat over op het publiek. Fantastisch.”
Kom eens terug op dinsdagavond in Herentals. De kleedkamer? Andy: "Man, tranen in de ogen bij vrijwel iedereen, maar ook die voelbare trots. Het verdriet vanwege de uitschakeling maar gelijktijdig die blik in die ogen en dan vooral naar elkaar. Wetende dat we zo dichtbij waren, vanuit een vrijwel verloren positie, iets hebben neergezet waar over gesproken wordt”. Peter vult aan: “Ja iedereen die in die kleedkamer in Herentals erbij was voelde en proefde de trots en dat mag ook. Dit team heeft meermaals veerkracht getoond die zijn weerga in Geleen niet kent. Onvergetelijk! En dan die gesprekken. Heerlijke gesprekken, vol vertrouwen, over hoe het volgend seizoen gaat lopen, hoe het volgend jaar wel gaat lukken.”
Andy: ”We hebben één team. Vanavond is een vrije training. Niemand was verplicht om te komen, maar bijna iedereen is hier! Lambert is afwezig vanwege ziekte. (Lambert: “Wat had ik er graag bij geweest, maar helaas ben ik ziek. Anders had ik beslist de schaatsen ondergebonden en een potje meegespeeld.”) Ook Erik, die net van zijn werk terug komt, laat zijn gezicht even zien. Ik denk dat hier iets staat te gebeuren in Geleen wat ongekend is. Dit is een proces wat niemand kan verstoren. Iedereen binnen de organisatie staat met de neus dezelfde kant op. En volgend jaar gaan we de volgende stap maken. Ik heb met Peter gesproken over kleine dingen die moeten veranderen en dan gaan we weer vooruit. Nee, ik zeg niet dat we hier met drie prijzen eindigen maar ik zeg wel dat we héél dicht in de buurt komen.”
Ondertussen is Guido Walenciak, de goaliecoach ook erbij komen zitten. “Mag ik wat toevoegen over dit team zoals ik het heb ervaren?” vraagt hij. Uiteraard. Guido: “Ik ga even terug in de tijd. In seizoen 1992/1993 speelde ik samen met Andy in Nijmegen. Een team met ongelooflijk veel Desire, Believe, en Will, en met een Never Ever Give Up mentaliteit, alles is mogelijk ook het onmogelijke! Een team waarvan ik dacht, zo’n team ga ik nooit meer meemaken. Nou, I was wrong!
Soms valt binnen een team ineens alles op zijn plek dat gebeurde destijds bij ons in 92/93, en dat gebeurde nu weer . In Nijmegen op 10 maart 2019, in de laatste 3 minuten! Een wedstrijd omdraaien van verlies naar winst met 4 doelpunten. Het onmogelijk geachte werd gerealiseerd! Alles viel op zijn plek, en binnen het team stroomde een golf van energie, Desire, Believe en Will. Er ontstond een “bonding” binnen het gehele team, van spelers, van coaches, van manager, van medici, van materiaalmannen, van bestuur tot buschauffeur.
Ik heb vanaf dat moment een Eaters Team gezien dat knokte voor iedere centimeter ijs, een team met zoveel Believe en Will-power om te winnen. Shift by Shift, Inch by Inch met een Never Ever Give Up- Mentaliteit. Net een troep wolven dat op zoek was naar de next kill! Helaas, in de 3e wedstrijd werden de in mijn ogen erg makkelijk gegeven 5 op 3’s (gezien het spelbeeld) ons fataal tegen een hecht en goed spelend HYC. Echter tot de laatste seconden bleef dit team knokken. Ongekend! We did not lose the Game! We just ran out of Time.”
Andy, reageer eens? Andy (met een glimlach): “Ik kon het niet mooier verwoorden en Guido vertelt nu exact hoe wij allemaal een en ander ervaren hebben. We zaten héél dicht bij maar we moeten wel eerlijk blijven. Mentaal moet er ook nog wat groei komen. Je merkt aan veel van mijn spelers dat ze niet gewend zijn voor volle tribunes te spelen. Ze zetten zich op die momenten onnodig té zeer onder druk. Zie maar de wedstrijd van afgelopen dinsdag in Herentals. Honderden Eatersfans die dan ook nog massaal het Limburgs volkslied gaan zingen. Dat doet iets met je. We begonnen niet goed, maar eenmaal gewend werkt zo’n massaal publiek ook weer positief. We eindigden ijzer maar dan ook echt ijzersterk, maar inderdaad, zoals Guido al zei: “We just ran out of time””
Het gaat dus allemaal om geloof. Geloof in eigen kunnen? “Ja, het heeft te maken met houding, met attitude. Vol zelfvertrouwen ergens ingaan. Jezelf vertellen dat je dé beste bent. Toen wij 2 jaar geleden begonnen spraken we over een 3-jarenplan. Dat ging ook over een mentaal groeiproces met als doel de beste worden en voor een langere periode de beste blijven. IJshockeyen kunnen de spelers wel, optimaal hun skills benutten kunnen ze alleen als ze 100% geloof hebben in zichzelf en in het team.
Er werden een aantal nieuwe spelers gehaald. Zoals Peter al eerder stelde, scorend vermogen moest erbij komen en die opzet lijkt zeker geslaagd. Nick en Lukasz voldeden. Ook werden twee nieuwe imports gehaald. Yan Turcotte en Matt Beer. Tevreden? Peter: ”Ik hoor wel eens van anderen dat Matt te weinig zou scoren. Maar voor enkel doelpunten hebben we Matt niet gehaald. Matt werd ook gehaald om face-offs te winnen en om te zorgen dat zijn lijn scoort. Daar heeft hij ruimschoots aan voldaan. Kijk naar zijn assists en de ruimtes die hij met hard werken en goed schaatsen geschapen heeft voor zijn line-mates.”
Peter: “Alles in het belang van het team, aanvaller, verdediger, maakte niet uit, Matt pakte het op”….
Andy: ”En onderschat de meerwaarde van Matt niet bij de ontwikkeling van de jonge spelers. Matt is even waardevol op het ijs als naast het ijs. Hij is constant met die jonge mannen bezig. Constant bezig het zelfvertrouwen van die jonge gasten te laten groeien. Daarbij een echte teamplayer. Moeiteloos inzetbaar op plaatsen waar wij hem nodig hebben. Of Matt ook volgend seizoen erbij is hangt volledig af van de rest van de selectie. Welke spelers hebben we nog nodig. Wie blijven, wie stoppen of gaan weg en wie kunnen we nog aantrekken.”
Peter: “Over het algemeen is het een ongeschreven wet dat de 2 laatste spelers die aangetrokken gaan worden de imports zijn. Of dat bij ons ook het geval gaat zijn is nog niet duidelijk en zou zo maar eens anders kunnen zijn. Er is een Engels spreekwoord dat luidt: “Better the devil you know than the devil you don't.”
In ieder geval mag je er vanuit gaan dat wanneer Yan Turcotte blijft, want die is volgend jaar statusspeler, hij mogelijk de plaats van Glenn zou kunnen gaan innemen. Yan heeft zich getoond als een waardevol speler en een waar leider, op en naast het ijs. Een man die respect heeft afgedwongen en altijd voor zijn teammates op komt. Yan is een gevestigde orde binnen het Nederlands ijshockey, solide en voor de duvel niet bang, zijn verwachtingen is hij nagekomen. Veel straffen? Ja, maar dat wisten wij. Het heeft ook te maken met zijn naam, ik ben er van overtuigd dat straffen zijn gevallen juist omdat het Yan Turcotte was. Ik ben heel blij met de aanwezigheid van Yan.”
Andy: “En als je dat allemaal bij elkaar pakt. Een goalie die naar zijn top groeit, jonkies die stevige progressie boeken, scorend vermogen en ervaring binnengehaald en eigen spelers zoals Tom en Lars die een fantastisch seizoen achter de rug hebben. Tom Marx is een veel completere speler geworden. Ongelooflijk sterk aan de puck, overzicht en heel vaak de juiste pass. En Lars, een eigen bedrijf en ook weer vader geworden, maar bijna geen training en/of wedstrijd gemist. Gemotiveerd en weer plezier. De kar trekken wanneer het nodig is. Zie afgelopen play-offs. Voorgaan en hele belangrijke doelpunten scoren. Opstaan wanneer het moet.
En dan hebben we natuurlijk ook nog Vadim, zonder welke andere speler ook maar te kort te doen, Vadim is voor mij DE beste verdediger van de league. Iedereen heeft denk ik zijn beleving kunnen aanschouwen en is ook vast gelegd op de “gevoelige”plaat. MAN wat een explosiviteit, en deze beleving gaat door de hele groep, zonder uitzondering. Yan en Vadim beschikken over de kwaliteit om andere spelers in het team beter te maken”
Andy, jouw contract zal binnenkort eindigen. Zijn er al gesprekken geweest betreffende contractverlenging? Andy: “Toevallig heb ik vandaag aan Peter deze zelfde vraag gesteld. Wanneer gaan we aan tafel? Peter vertelde me dat het bestuur in is voor een 3e jaar, en dat is voldoende voor mij. Papier zegt me niet zoveel. Ik ben nu 40 jaar in Nederland en eerlijk gezegd is dit huidige Eatersbestuur een van, zo niet het beste bestuur waar ik ooit mee gewerkt heb. Hun woord is voldoende voor mij. Ongeacht wat door de buitenwacht werd beweerd, zij zijn altijd vertrouwen blijven houden in staf en spelers.
Voorzitter Ron Lahay en zijn bestuur hebben nooit hun neus in onze manier van coachen gestopt en dat maakte ons werk zoveel makkelijker. Ron heeft veel trainingen gezien en hij weet hoe en hoe energiek wij werken. Hij vertrouwt ons en ik (wij) vertrouw(en) hem. Het is gewoon een eer om hier te mogen werken met zoveel fijne mensen en ik hoop dat er nog vele jaren mogen volgen.”
Peter: “We hebben aan het begin van de vernieuwde samenwerking met Andy een 3 jaren plan besproken. Afgelopen seizoen was hiervan het 2e, gezien de progressie en conformiteit die er is geboekt is er geen reden om dit plan af te wijken. Er zijn altijd verbeterpunten en punten van kritiek en daar wordt samen over gesproken.
Er zullen altijd mensen zijn die het er niet mee eens zijn of die alles beter weten maar wij van bestuur, en ik ook nog als teammanager, zien dat gemaakte afspraken worden nagekomen en zien de gretigheid die de groep tentoon spreidt en dat is een gezonde basis voor een derde seizoen. Andy weet precies wat er van hem verwacht wordt en wij zijn er van overtuigd dat dit samen met de rest van de technische staf, de eenheid, kan worden gerealiseerd. De dubbel rol die ik vervul pakt in ons geval heel goed uit en er zijn op deze manier geen onduidelijkheden en iedereen kent in deze zijn rol.”
Peter, de schaatsen staan nog niet in het vet en de geruchtenstroom is al op gang. Kun je al vertellen wanneer we het eerste spelersnieuws mogen verwachten? Peter: “Eerlijk gezegd nog geen idee, maar weet dat wij allemaal niet stil zitten. Het seizoen is voor mij, als Team Manager, nooit afgelopen en begint waar het voor anderen binnen de organisatie ( heel tijdelijk) stopt. Twee jaar geleden deden we alles op een avond en afgelopen jaar in etappes. Ik denk dat ik zo snel mogelijk een en ander bekend wil maken maar alles is afhankelijk van de situatie. Dus alstublieft een beetje geduld en niet te veel speculeren.
Ik heb veel vertrouwen in de totale organisatie als geheel en samen met mijn overige collega’s van het bestuur zullen wij er alles aan doen om ook de volgende seizoenen IJshockey in Geleen te kunnen garanderen. “
Tekst: Jan Hofstede
Foto's: Jan Hofstede en Lex Eckhardt
Voor de Microz Eaters zit het seizoen erop. Nog een laatste training, nog ff met elkaar dollen en kuiten, samen een biertje en dat was het dan. Het seizoen 2018-2019 is, voor de spelers, voorbij. Mijn afspraak met Peter Knops en Andy Tenbult met een uitgebreide terugblik en voorbeschouwing op het seizoen 2019-2020 moet maar even wachten. Ik zie Glenn Bakx, de man die zijn laatste seizoen gespeeld heeft, zitten en schuif bij hem aan.
“Potverdorie Glenn, dit was het dan. De laatste training tussen de mannen. Hoe voelt dat?”
Glenn: “Ja, dit hier, vanavond op het ijs, is natuurlijk geweldig lachen. Yan, Nick en Sebastian op goal. Dikke pret met elkaar”. Terwijl Glenn praat wordt Nick gepasseerd en galmt de bulderende lach van spelers door de hal. Een team van vrienden is het geworden. Allemaal zijn ze aanwezig. Geblesseerd of niet, druk of niets te doen. Het maakt niets uit. Alle spelers waren vanavond in de hal. Ik zou ze allemaal wel even willen spreken, maar ik beperk me nu ff tot Glenn. De man die sinds 2006 het Eatersshirt aantrok en slechts één jaar afwezig was.
Uitgerekend het kampioenschap jaar in 2011/2012 koos Glenn voor Red Bull Crached ice avontuur. Een avontuur waar al gauw bleek dat Glenn met de wereldtop mee kon. Toch de vraag of hij nooit spijt heeft gehad van zijn keus? Een kampioenschap van de Eaters meemaken lijkt me immers ook uniek. Glenn twijfelt geen moment: “Natuurlijk had ik graag kampioen geworden met de Eaters, maar wat denk je welke ervaring zo’n RBC geeft. Voor bijvoorbeeld 150.000 uitzinnige Canadezen die berg af stormen. Ik had het voor geen goud willen missen.”
Dit seizoen zat je vlak bij nieuwe prijzen? “Ja zeker, we hebben de kans gehad om finales te spelen. Het was steeds net niet. Gemiste kansen, vreemde straffen, kleine dingen, het speelde allemaal een rol. En vergeet niet, we speelden tegen gewoon goede teams. Tegen Nijmegen, de Nederlands Kampioen en Bekerwinnaar lukte het wel en afgelopen week tegen de Belgisch Kampioen en Bekerwinnaar net niet. En nee, we speelden geen super mooi hockey, maar dat deden Nijmegen en Herentals ook niet. Vooral werkhockey werd er geboden door alle partijen. Tot aan het gaatje en vaak er net overheen.
Ja, en na de wedstrijd in Herentals bedanken we onze trouwe fans, gaan naar de kleedkamer en kijken elkaar, met tranen in de ogen, aan. We konden janken maar zijn gelijktijdig trots. Het is voorbij maar we kunnen met opgeheven hoofd dit seizoen verlaten. Het was een mooi seizoen, een mooi team, we hoorden bij de top 3, top 4 en als je kijkt naar onze jonge spelers hoe die zich ontwikkeld hebben dat zie je dat de toekomst voor Geleen er goed uitziet. Volgend seizoen kon wel eens een heel mooi seizoen worden. Ik ben dankbaar dat ik daar aan heb kunnen meewerken.”
En dan Glenn, dan winnen we mogelijk prijzen en dan ben je weer niet erbij? “Ja, ik weet het. Maar als we prijzen pakken dan is dat het gevolg van een groeiproces. Een groeiproces waar ik onderdeel van heb kunnen uitmaken. Pakken we prijzen dan zijn dat ook een beetje mijn prijzen. Maar nu is de tijd gekomen dat ik me echt moet gaan richten op mijn bedrijf Bakx Housing. We boeken momenteel zoveel progressie dat ik gewoon niet voldoende tijd kan vrijmaken om op dit niveau te blijven trainen en spelen. Maar ik maak me geen zorgen voor Eaters. Levi komt eraan net als nog een aantal jonge spelers. Die knaap boekt als verdediger echt vooruitgang en gaat dadelijk echt mijn plaats innemen.”
Glenn, we gaan afsluiten. Dank je wel, namens alle supporters, voor je inzet in deze mooie club. Onze club!. Mooie tijden en minder mooie tijden heb je meegemaakt. Je bent de club altijd trouw gebleven. Zien we je nog in de hal? Glenn: “Natuurlijk, ik overweeg zelfs nog iets voor de club te betekenen maar weet nog niet in welke constructie. We gaan het zien.”
Ik heb teammanager Peter Knops gevraagd om een reactie op dit stuk. Peter: “Glenn is een persoon die nodig gemist gaat worden, een ideale team captain in de breedste zin van het woord. Ik heb als Team Manager 5 seizoenen met Glenn als teamcaptain mogen werken en het dient gezegd te worden, het was een super samenwerking tussen TM en Captain, niets was Glenn te veel.. het was pure chemie.”
“Tja Red Bull Crashed ice…. Wel grappig, ik ben daar ook enigszins debet aan dat Glenn die keuze destijds heeft gemaakt. Tijdens de selectie destijds in Geleen heb ik hem bijgestaan en gemotiveerd en aangezet op door te gaan… ? Ik denk inderdaad dat RBC een ervaring voor Glenn is geweest die niemand hem ooit kan afpakken en daar heeft inderdaad een kampioenschap voor moeten schuiven…
Glenn, TOPPER.. ben blij dat ik deel heb mogen uitmaken van een gedeelte van je ijshockey-carrière en je leven, met een lach en een traan …. Ik ga je missen…
Tekst en fotografie: Jan Hofstede
[vc_row][vc_column][vc_column_text]Herentals won zaterdagavond een loeispannend duel in overtime van Geleen en pakt daarmee het voordeel in de serie. De winnende treffer kwam van de stick van Emiel Goris na een snelle uitbraak. Microz Eaters Geleen maakte de afgelopen week indruk met twee mooie overwinningen op Ahoud Devils Nijmegen. De ploeg van Andy Tenbult won beide wedstrijden vanuit achterstand en bereikte daarmee de halve finales van het kampioenschap in de Beneliga. Op zaterdagavond in een goedgevuld Glanerbrook was het andersom. Eaters koesterde een 5-3 voorsprong en later een 6-5 voorsprong, maar incasseerde in de slotfase de gelijkmaker en vervolgens het winnende doelpunt in de extra tijd.
Daarmee staat Herentals op 1-0 in de best-of-three met nog twee duels in eigen huis voor de boeg. Dat de teams bijzonder aan elkaar gewaagd zijn dit seizoen, blijkt wel uit de uitslagen. Dit was de vierde ontmoeting tussen Eaters en Hyc en het was ook de vierde keer dat Herentals met één doelpunt verschil weet te winnen. Zondag gaat de serie verder in Herentals, met eventueel dinsdag het derde duel ook in Herentals.
Herentals vroeg op voorsprong
Met het eerste de beste schot op doel kwam Herentals op voorsprong. Vincent Morgan accepteert een lange pass van Emiel Goris en rondt onberispelijk af. Eaters heeft wellicht het betere van het spel en komt na tien minuten spelen op voorsprong. Matthew Beer wordt in kansrijke positie ten val gebracht en converteert zelf het penaltyshot.
Het is een doelpuntrijke en aantrekkelijke eerste periode waarin Herentals voor de tweede keer op voorsprong komt als Mitch Morgan mag doorschaatsen en de puck over de schouder van Rowan Delil binnenschiet. De gelijkmaker laat opnieuw niet lang op zich wachten. Vier minuten later is het Lukasz Bartak die de puck het laatste duwtje geeft in een rommelige situatie voor het doel. Vervolgens is het Lars van Sloun die een schot van Vadim Gyesbreghs van richting laat veranderen zodat Eaters met 3-2 kan gaan rusten.
Doelpuntenregen
De doelpuntenregen houdt ook in de tweede periode aan. Zoals vaker in de Beneliga is het een wedstrijd waarin mooie aanvallen, individuele fouten en spannende situaties elkaar afwisselen. Vroeg in de tweede doorgang is er een opstootje voor het doel van Kevin van Looveren. Het levert Herentals een powerplay op en de deflectie van Preston Shupe is dodelijk na het schot van Peter Bartek.
Eaters krijgt daarna de wind in de rug met twee powerplaygoals. Eerst reageert Lars van Sloun attent op een rebound na een schot van Nick Verschuren. Vervolgens maakt Vadim Gyesbreghs een prachtige schaatsactie om de puck persoonlijk hoog binnen te schieten. Het deed denken aan zijn winnende goal afgelopen dinsdag tegen Nijmegen.
Met een 5-3 voorsprong lijkt Eaters op rozen te zitten, maar aan weerskanten van de tweede pauze trekt Herentals de score weer gelijk. Eerst is het Mitch Morgan die na een uitstekende actie de aansluitingstreffer binnenschiet in de slotminuut van de tweede periode. Drie minuten na de hervatting zorgt Kyle Brothers voor de gelijkmaker.
Eaters nog een keer op voorsprong
Geleen pakt nog een keer de voorsprong. Een straf tegen Peter Bartek biedt Yan Turcotte de kans om met een afstandschot raak te mikken, 6-5 voor de thuisploeg. Die voorsprong blijft lange tijd op het scorebord staan. Tot zes minuten voor tijd Matthew Beer tegen een straf oploopt en Mitch Morgan het maar eens probeert van achter het doel. Via de Geleense doelman verdwijnt de puck in het net.
Daarmee moet overtime de beslissing brengen. Eaters lijkt in eerste instantie het beste van het spel in drie tegen drie te hebben, maar plotsklaps voert Herentals een counter uit waardoor de ploeg met drie spelers tegenover één verdediger staat en mag Emiel Goris de trekker overhalen.
Bron: Joep Meijssen / IJshockey Nederland[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_custom_heading text="Interview Andy Tenbult door Ben & Maarten Dols" use_theme_fonts="yes"][vc_column_text][/vc_column_text][vc_custom_heading text="Interview Lars van Sloun door FaceoffNL" use_theme_fonts="yes"][vc_column_text][/vc_column_text][vc_custom_heading text="Samenvatting Kurt Vermylen" use_theme_fonts="yes"][vc_column_text][/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Een weekend vol teleurstelling, berusting, vingerwijzen, maar vóóral mentaliteit en strijdlust met als gevolg ongekende euforie en plaatsing voor de halve finale van de BeNeLeague. Een weekend waarin de coach verguisd en gevierd werd. Tijd om de coach aan het woord te laten betreffende het afgelopen weekend en een korte vooruitblik op de halve finale.
Andy Tenbult: “Nou ik denk heel eerlijk, vrijdag tegen Nijmegen verloren we met 3-5 door een paar momenten in de slotfase van de 3e periode waarvan die tegen Glenn Bakx een hele grote invloed had op het restant van de wedstrijd. Heel veel mensen snapten mij niet, maar ik wou duidelijk laten merken hoe boos ik was. In mijn beleving zag ik Glenn iets doen wat vrijwel iedere wedstrijd onbestraft blijft. Een speler van Nijmegen maakte in game 2 exact dezelfde actie als Glenn in game 1. In game 1 wordt gefloten en in game 2 gaat het spel door. Dat frustreert. Het zijn momentopnamen met invloed en nee, ik geef niemand de schuld maar we hebben er wel mee te maken. Ik heb mijn spelers mijn excuses aangeboden. Ik heb ze verteld dat ik niet zo had moeten reageren en dat ik door mijn actie het team te kort heb gedaan. Maar dit was de vijfde keer dit seizoen en genoeg is genoeg. Dan op naar zondag voor de 2e wedstrijd.
Voordat we voor game 2 naar Nijmegen vertrokken kwam Lars van Sloun namens het team naar mij toe. De jongens waren op zaterdag na game 1 zwaar teleurgesteld en behoorlijk down. Niet alleen vanwege mijn handelen maar ook vanwege hun eigen inbreng in die wedstrijd. Ook zij hadden het gevoel dat er nog genoeg energie over was na het eindsignaal dus hadden waarschijnlijk meer kunnen, mogen en moeten geven. In dat gesprek werd in ieder geval afgesproken dat we het met z’n allen beter zouden gaan doen. Ook kwam het verzoek vanuit de spelersgroep om Matt weer naar voren te brengen en met 5 verdedigers te gaan spelen en dat zo het verschil gemaakt zou kunnen worden.
Ik heb tegen Lars gezegd dat ik het er niet helemaal mee eens ben maar gezien hun betrokkenheid en inbreng heb ik toegegeven. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik bij de 4-1 tussenstand in Nijmegen stevig begon te twijfelen maar mijn mannen bleven knokken en maakten de 4-2 en 4-3. In de 3e periode kregen we weer een goal tegen maar het team bleef gaan en bleef geloven in een positieve afloop. We bleven de jongens ook toespreken van: “maken we 5-4 dan maken we ook de 5-5 “. En toen Nick via die mooie pass tussen de benen de 5-4 scoorde kwam Vadim langs de bank en bepaalden wij de tactiek om zo snel mogelijk de face-off in ons aanvalsvak te krijgen.
En Vadim, de man die hij is, brengt de puck op en schiet recht op de goalie en schaatste door om te zorgen dat de goalie de puck niet meer kon spelen. Face-off in ons aanval vak. We hebben direct een time-out aangevraagd en Rowan op de bank gehouden. We hebben de 1e PP-line met 5 man met Yan Turcotte als extra 6e man op het ijs gezet. Opdracht was heel simpel. Je hebt bijna drie minuten, maak jezelf niet druk, speel ons spel en de kansen komen. Puckverlies moest voorkomen worden.
De opdracht werd begrepen en nog geen halve minuut later scoorde Vadim de 5-5. Toen de 2e PP lijn op het ijs kwam bleef Yan ook op het ijs. Yan kreeg de puck, ziet Tom gaan en geeft de perfecte pass. Tom scoort zo’n belangrijk en mooi doelpunt. Geweldig. Dan krijgt Nijmegen de klap. Moet reageren door Deniz van het ijs te halen en zoals zo vaak, maar niet altijd, scoort dan de andere partij. Net voor de 5-7 maakt Nick de Jong een check tegen het hoofd van Nick Verschuren en krijgt een volkomen terechte game-misconduct van de ref.
Zeker moet vermeld worden dat Rowan in die derde periode fenomenaal gekeept heeft waardoor het team een extra boost en vertrouwen kreeg. Vaak wordt het belang van een goed spelende goalie voor het vertrouwen van een team onderschat. Een goalie is gewoon 50 a 60% van je team. Klinkt simpel maar dat is het dan ook.”
In game 3 speelde je weer met 4 man in de 3e aanvalslijn. Joey en Mordy speelden om en om. Dit in tegenstelling tot game 2. Wat was daar de reden van? “Lukasz kwam ziek naar de ijsbaan maar wilde toch proberen. Om niet het risico te lopen dat Lukasz zou wegvallen en we een koude speler zijn plaats moesten laten innemen hebben we deze formule gekozen.
We kwamen in die wedstrijd 4 maal op achterstand en even zo vaak wisten we de stand, op karakter, weer recht te trekken. Ook nu moesten we de keus maken wanneer we met een extra speler en een empty net verder zouden gaan. We stonden immers met 3-4 achter. We kozen 2 minuten voor het einde hiervoor met nog een minuut PP. Met 6 tegen 4 konden we een minuut later de 4-4 binnen tikken.”
Dan komt de overtime. Een periode waarin Eaters zwaar domineerde in tegenstelling tot de rest van de serie waarin de teams vrij gelijkwaardig waren. Verrassend? “Nee, voor mij niet echt. Onze spelers hebben dit seizoen, en zeker de laatste weken, laten zien over de juiste wedstrijdmentaliteit en fitheid te beschikken om zo’n klus te klaren. De mannen wilden na de teleurstellend geëindigde po’s voor beker en final-4 niet nog eens de deksel op de neus krijgen. Het doelpunt van Vadim was uiteindelijk de beloning voor een perfect gespeelde overtime”
En nu, HYC Herentals? “Drie keer tegen gespeeld, drie keer heel close en drie keer dat HYC won met 5-4. Maar we kwamen iedere wedstrijd een stapje dichterbij. De 1e competitiewedstrijd een overtime en bij de laatste wedstrijd in Herentals werd pas in de laatste minuut de beslissende goal op het scoreboard geplaatst. HYC Herentals heeft met de gebroeders Morgan en Shupe en Brothers heel goede spelers in huis. Maar die hebben wij ook. Het zal een interessant duel worden.
Heel veel plezier bij de wedstrijden en we rekenen zaterdag op jullie steun.”
“Als wij spelen zoals de laatste weken, vol vertrouwen, de wil en 110% inzet dan kunnen er mooie dingen ontstaan”
Na het bloedstollend spannende weekend waarin Microz Eaters Limburg de Ahold Nijmegen in de kwartfinale van de BeneLeague wist te verslaan, staan aanstaand weekend de halve finales tegen de Belgisch kampioen en bekerwinnaar HYC Herentals op het programma. Hoewel Herentals het thuisvoordeel heeft in deze serie, beginnen we zaterdagavond om 20:30 in Geleen om vervolgens een dag later game 2 af te werken.
HYC Herentals en onze Eaters troffen elkaar dit seizoen 3 maal. De finale van het jubileumtoernooi en twee competitiewedstrijden voor de BeNeLeague. Drie maal ging de winst naar onze Belgische vrienden. Waar in de eerste wedstrijd de Eaters in de slotfase nog een 2-5 achterstand wist terug te brengen naar 4-5 was er in het 2e treffen een overtime nodig om een winnaar te kunnen bepalen. Ook deze wedstrijd eindigde in een 4-5 winst voor HYC.
Ook game 3 ging gelijk op en pas in de laatste minuut wist Vincent Morgan voor de 3e keer een 5-4 eindstand in HYC voordeel op het scoreboard te plaatsen. Een teken dat beide teams zeer aan elkaar gewaagd zijn. Coach Andy Tenbult is heel duidelijk: “Met Brothers, Shupe en Mitch en Vincent Morgan bezit HYC een aantal van de betere spelers in de competitie. Maar daarmee zijn we niet kansloos. Dat hebben de vorige wedstrijden laten zien. Als wij spelen zoals de laatste weken, vol vertrouwen, de wil en 110% inzet dan kunnen er mooie dingen ontstaan”
Brothers en Shupe tonen zich inderdaad zeer rendabel. Kyle Brothers is de absolute topscoorder in de BeNeLeague dit jaar. 24 wedstrijden BeNe leverde hem 80 punten tot nu. Een speler om aandacht aan te geven. Ook Shupe en de Morgans spelen rond de 3 punten per wedstrijd dit jaar. Neemt niet weg dat de absolute goaltjesdief in een Geleens tenue rond schaatst. Nick Verschuren heeft met 38 treffers de meeste goals achter zijn naam staan en dat ook Lukasz Bartak met 30 treffers aardig bij blijft bij de Belgen. Zet daar Matt Beer bij met een aanzienlijke hoeveelheid geniale passes en dan wordt e.e.a. weer behoorlijk recht getrokken.
De wedstrijd zaterdagavond om 20:30 uur in Geleen staat onder leiding van Niki de Herdt en Debby Hengst. Een dag later in Herentals waar de wedstrijd om 20:00 uur begint zullen Martin de Wilde en Raymond Sterkens de wedstrijd arbitreren. Beide wedstrijden zullen waarschijnlijk gestreamd worden, maar uiteraard is live aanwezig zijn vele malen mooier. Zeker als de sfeer ongekende hoogten bereikt zoals afgelopen dinsdag. Eaters heel veel succes en iedereen heel veel plezier. Het zal weer een spannende reeks worden.
De play offs in de kwartfinale zijn begonnen en daar waar Nijmegen de eerste wedstrijd nota bene in Geleen er met de punten van door ging, stond afgelopen zondag voor de Eaters de meesterklus om die punten terug te halen, anders was het over en uit. In een wedstrijd waarbij Geleen nog met 4-1 achter stond, werd uiteindelijk in 3 minuten de hele wedstrijd omgegooid naar een 5-7 winst voor Geleen in Nijmegen. Daarbij verloor Nijmegen in de laatste seconden ook nog eens De Jong die door zijn straf een schorsing tegemoet kon zien en daardoor er niet in Geleen bij kon zijn. De stand voor vanavond in de “best of three” is gelijk en is er dus vanavond het beslissende duel…. Maar wel in het hol van de leeuw, in de zinderende arena van Geleen: Glanerbrook.
De wedstrijd van vanavond staat onder leiding van Martin de Wilde. Het Geleense doel wordt verdedigd door Rowan Delil, terwijl het Nijmeegse doel wordt verdedigd door Deniz Mollen.
1e periode:
Nijmegen die zijn 5e wedstrijd in een week speelt, begint sterk aan de partij. Binnen 20 seconden hebben zij al 2x op doel kunnen schieten. Na een minuut was er de eerste echte grote kans van de wedstrijd en die was voor Geleen. Geleen krijgt ook de eerste powerplay van de wedstrijd, maar weet niet te scoren. Dat doet Nijmegen wel. Bij de aanval van Nijmegen ziet de verdediging van Geleen de 3e man die aan komt schaatsen niet, waardoor Levi Houkes het open doel in kan schieten: 1-0 (04:51). Lang kan Nijmegen van de voorsprong niet genieten, want binnen 2 minuten weet Geleen de stand weer gelijk te trekken. Ondanks dat Nijmegen fel en op het randje verdedigd weet Lukasz Bartak van dichtbij op assist van Lars van Sloun binnen te schieten: 1-1 (06:31). Beide teams zijn aan elkaar gewaagd, het spel is snel en de spelers zijn vermoeid. Geleen speelt de wedstrijd merendeels met 3 lijnen dit itt Nijmegen die in hoofdzaak met maar 2 lijnen spelen. Uiteindelijk is het Nijmegen weer die de voorsprong weer te pakken. In de 17e minuut valt bij het uitverdedigen de puck heel ongelukkig en is Rowan net uit positie, waardoor Justin Evers deze eenvoudig kan binnen schieten. Zulke dingen gebeuren nu eenmaal, maar het staat wel 1-2 (16:42). Zes seconden later krijgt Geleen weer powerplay
wanneer Rick Wijnen een trippingstraf heeft gekregen. Op assist van Matthew Beer weet Nick Verschuren de puck over de schouder van de goed keepende Mollen heen te schieten en staat het weer gelijk: 2-2 (PP 17:44). Een mooie stand om de pauze in te gaan! Tussenstand na 1e periode 2-2.
2e periode:
De 2e periode gaat door zoals de eerste periode was geëindigd. Beide teams spelen sterk, snel en hard, maar beide goalies doen hun werk goed. Het is weer Nijmegen die op voorsprong komt. In de 28e minuut weet Levi Houkes zich helemaal vrij te spelen en als hij dan ook aangespeeld wordt doet hij waar hij goed in is: scoren: 2-3 (27:56). Geleen vecht voor wat ze waard zijn…maar zijn in dit deel van de wedstrijd even de weg kwijt. Het spel wordt rommelig en paniekerig. Toch weet Geleen zich weer te herpakken en nog voor het einde van de periode een mentale klap aan Nijmegen te geven door 12 seconden voor de pauze de gelijkmaker weer binnen te schieten. Op een assist van Nick Verschuren weet Matthew Beer van dichtbij de 3-3 binnen te schieten (39:48). Wederom een fijne stand om de rust in te gaan… Tussenstand na de 2e periode 3-3 (2-2) (1-1)
3e periode:
Nijmegen krijgt in het eerste gedeelte van de periode 2x powerplay, waarbij zij de laatste powerplay weten te verzilveren. Deze powerplay ontstond na een dubieuze straf voor Jord Smit. Hij wordt onderuit gehaald door een speler van Nijmegen en tijdens zijn val zwaait hij met de stick omhoog. En juist uit deze powerplay weet Nijmegen te scoren. Branden Eden scoort de 3-4 op assist van Jeffrey Melissant (47:30). Hetzelfde liedje: Geleen op achterstand, maar toont wel haar weerbaarheid aan! De wedstrijd wordt billenknijpen en het zou speciaal zijn als Geleen het huzarenstuk van afgelopen zondag kan evenaren. Met nog een dikke 2 minuten op de klok en een speler van Nijmegen in de bank, vraagt coach Andy Tenbult een time-out aan. Na de time-out zien we Rowan Delil niet op het ijs en heeft Geleen 2 spelers meer op het ijs dan Nijmegen. Dit toont lef en daarvoor, net als in Nijmegen, respect voor de coaching staf.
Puckverlies is dodelijk in deze fase: het is alles of niets. Als dan ook de straf voor Nijmegen af loopt en Nijmegen weer met 5 spelers op het ijs staat, staat Rowan Delil nog steeds naast het ijs en speelt Geleen met nog maar een speler extra verder. Dit lef wordt beloond als Lars van Sloun op aangeven van Vadim Gyesbreghs de verlossende gelijkmaker binnen schiet: 4-4 (58:57). Glanerbrook ontploft. De teams zijn werkelijk aan elkaar gewaagd…. Zou het dan toch… Nijmegen vraagt nog een time out aan om de rust in het team weer terug te krijgen. Het spel wordt hervat. De minuten en seconden tikken weg en de zoemer gaat. Stand 4-4 (2-2) (1-1) (1-1), dus een Sudden Victory!
Sudden Victory:
Bij de Sudden Victory is diegene die als eerste scoort winnaar en in deze serie ook door naar de halve finales. Voor de ander zit dan het seizoen er op. Daarnaast wordt dit met 3 tegen 3 spelers gespeeld. Met samengeknepen billen kijken we naar de verlenging. Het spel golft op en neer, waarbij Geleen iets meer overwicht heeft. Ook hier tikken de minuten en de seconden weg en gaat het langzaam richting de penaltyshots. Met nog slechts 12 seconden op de klok scoort Vadim Gyesbreghs op aangeven van Lars van Sloun de verlossende en alles bepalende 5-4 binnen. Geleen is door naar de halve finales. Nijmegen heeft werkelijk alles gegeven en gespeeld voor wat zij waard waren. Eindstand: 5-4 (2-2) (1-1) (1-1) (1-0). Geleen heeft het toch maar weer geflikt!
MOTM:
1. Lars van Sloun
2. Matthew Beer
3. Nick Verschuren
Algemeen:
Geleen en Nijmegen waren sterk aan elkaar gewaagd en iedere voorspelling vooraf zou een gok zijn. Nijmegen had zondag al het beste van hun spel laten zien en verloren de wedstrijd in 3 minuten. Geleen daarentegen heeft haar flexibiliteit laten zien en gaven niet op. Nijmegen, met amper 3 lijnen had heel wat wedstrijden in de benen.
Vooralsnog heeft het goed uitgepakt en is de wedstrijd op karakter gewonnen.
Volgende wedstrijd:
De halve finale gaat nu en eveneens een best of three reeks tussen Geleen en Herentals. Herentals heeft in de reguliere competitie laten zien waartoe zij in staat zijn en stonden ruim gekwalificeerd bovenaan. Eaters had een hele goede seizoenstart en op het einde van de reguliere competitie werden wel wat puntjes verloren, waarna zij uiteindelijk als 3e eindigde. Geleen zit nu in een positieve flow en ook Herentals is te verslaan. De onderlinge wedstrijden zijn close geëindigd. Beide wedstrijden eindigden in een 5-4 stand in het voordeel van Herentals, waarbij zelfs een van de wedstrijden een verlenging nodig had om dit te bereiken. Geleen heeft op volle kracht de halve finale bereikt, dus ze moeten gewoon gaan doostomen. De eerste wedstrijd zal uit in Herentals zijn. Laten we de Eaters deze halve finale weer naar de overwinning schreeuwen!
Als voetnoot wilt de technische staf van de Microz Eaters Limburg hun respect uitspreken voor de coach, Alexander Jacobs, van Nijmegen die meteen na de wedstrijd in de kleedkamer van de Eaters zijn felicitaties en respect uitsprak tegenover de gehele groep.. kippenvel en RESPECT hiervoor... Dit is IJshockey in de breedste zin van het woord.
