Kampioen worden kost geld. Het ene jaar word je kampioen en het volgende zit je in de problemen. Het overkwam onder andere Utrecht in begin jaren ’90, Nijmegen een paar jaar later en nu ook Ruijters Eaters. Met Danny Cuomo als nieuwe coach en Marcel Houben als zijn assistent, werd het seizoen gestart met de Ron Berteling Schaal die met nog 2 seconden te spelen in de OT naar bekerwinnaar Den Haag ging (2-3). In het voorlaatste weekend van oktober vertrok Ruijters Eaters in financieel zwaar weer naar het Zuid-Duitse Landshut om als landskampioen aan de Europese verplichtingen te voldoen. Na een onthutsende 11-1 nederlaag tegen Belfast, werd het Roemeense Csikszereda met 3-2 geklopt. In het laatste treffen moest Eaters tegen de gastheer buigen (4-2). De Nederlandse bekercompetitie kende een make-overen werd in combinatie met teams uit de Eerste Divisie gespeeld. Zo kwam het dat Geleen in de derde ronde (kwartfinale) aan Heerenveen gekoppeld werd. Na een 3-2 verlies in Thialf kwam Eaters thuis sterk terug en stuurde de Friezen met een 4-0 nederlaag naar huis. In de halve finale wachtte Eindhoven, maar tussendoor werden er ook nog duels om het kampioenschap gespeeld. Op 25 november – Geleen verloor die dag de zesde van de twaalf competitiewedstrijden – stond Cuomo voor de laatste keer achter de bank bij een 0-4 nederlaag tegen Tilburg. Een week later stond Andy Tenbult (die de Geleense jeugdafdeling trainde) er in zijn plaats. Onder zijn leiding werden de bekerwedstrijden tegen Eindhoven afgewerkt. Het schokeffect werkte echter niet. Na een uitnederlaag (5-2) werd er thuis weliswaar gewonnen (4-2) maar kwam het team dus een doelpuntje tekort voor de finale, waarin Den Haag Eindhoven versloeg. Geleen eindigde in de competitie uiteindelijk op een vierde plaats, wat recht gaf op een plek in de play offs. Daarin stuitte men in de halve finale op Den Haag dat met drie overwinningen (11-0, 5-8 en 7-2) resoluut een einde maakte aan het Geleense seizoen.