Na drie seizoenen mocht Tenbult de scepter overdragen aan de Canadees Dave Hyrsky. Een aantal spelers bleef, maar het gros werd vervangen. Aan de Kummenaedestraat werd zelfs de eerste Eaters-Zweed verwelkomd. Eaters kende een trage start. In plaats van de Coupe der Lage Landen met Belgische teams, werd in twee poules met teams uit de eerste divisie om de Challenge Cup gespeeld met de poule-winnaars als finalisten. Geleen eindigde na de 10 duels op de derde plaats in Poule B achter Tilburg en Nijmegen. De daarop volgende bekercompetitie kende dezelfde eindstand, waardoor Nijmegen de tegenstander in de halve finale werd. Geleen verloor thuis in overtimemaar verraste vriend en vijand door in Nijmegen een 2-5 overwinning te behalen. Het was het eerste echte succes en de ploeg raakte op stoom, zodat het team als favoriet de bekerfinale tegen Amsterdam inging. Die ging jammerlijk verloren in de verlenging (2-3), waarbij de teleurgestelde Geleense coach nog een match penaltykreeg. Maar de ploeg was ontketend en met topscorer Brian McGarry in topvorm, eindigde Geleen op de eerste plaats. Hoe goed het team ook was en hoe gunstig de voortekenen ook waren, sport bleek ook nu weer onvoorspelbaar. En zo gebeurde het dat de titelkandidaat bij uitstek de best-of-five halve finale-serie tegen – uitgerekend weer – Heerenveen, ondanks thuisvoordeel, verrassend kansloos verloor (0-3).