Na twee rampjaren moest het nu echt anders en de club kwam voor de derde keer in haar bestaan uit in de Tweede Divisie. Ook daar was er een competitie om de Coupe der Lage Landen, waar zeven ploegen om streden: Utrecht, Valkenburg (!), Geleen, Brussel (dat de Coupe uiteindelijk won), Heist op den Berg, Herentals en Luik. Geleen begon het seizoen met iets waar de fans al meer dan anderhalf jaar lang op hadden moeten wachten: een overwinning! In de resterende elf duels werd nog drie keer gewonnen maar ook vijf keer verloren. Na drie gelijke spelen leverde dat uiteindelijk elf punten, een negatief doelsaldo (51-61) en een derde plaats op. Ook in de Tweede Divisie werden de CLL-resultaten meegenomen in de titelstrijd en mede daardoor eindigde Brussel weer op de eerste plaats en bleef Geleen op de derde. In de tweede serie van twaalf wedstrijden boekten de Smoke Eaters zeven overwinningen, was er vier keer verlies en speelde men één keer gelijk. Het doelsaldo werd uiteindelijk positief (119-111 na 24 duels). Geleen was achter Valkenburg geëindigd en deze twee ploegen speelden met de laatste vier uit de Eerste Divisie (Den Haag, Leeuwarden, Den Bosch en Eindhoven) om promotie/degradatie. De vijf bonuswedstrijden leverden één puntje op (6-6 tegen Valkenburg) en een doelsaldo van -44. Jiri Anton en Mirek Vosatko hadden vroeger betere resultaten samen gekend.