Rowan Delil, Michael Sterkens en Sander Kösters. Drie goalies binnen het team van de Microz Eaters Limburg. Rowan en Michael, vrijwel gelijkwaardig, met ieder hun eigen stijl en Sander die klaargestoomd moet worden voor de toekomst en klaar moet staan mocht Rowan of Michael om wat voor reden dan ook wegvallen. We gaan in gesprek met de man die het dichts bij hun staat, goalie coach Guido Walenciak. Laten we Guido eerst voorstellen en hem daarna eens grondig (met een knipoog) aan de tand voelen.

Guido is beginjaren '70, op 8 jarige leeftijd, op de ijsbaan in Geleen met ijshockey begonnen. Nee, hij ambieerde niet direct een plaats als goalie, maar zoals dat vroeger ging, de mindere schaatsers werden als eerste gevraagd. In zijn geval was het Vaclav Sochor die hem benaderde en hem vroeg c.q. adviseerde om het als goalie te proberen. Vaclav testte meestal, bij aanvang van het seizoen, een 4 a 5 jonge spelers, waaronder ook Guido, waar hij dan wat testoefeningen mee deed. Guido viel op doordat wanneer de puck hoog ging, de andere vier knapen de ogen sloten en zich omdraaiden terwijl Guido naar de puck bleef kijken en vrij snel reageerde. Vanaf dat moment heeft Vaclav hem begeleid tot aan zijn vertrek vanuit Geleen in 1984. Hij speelde toen in het 1e van de Eaters en in jong Oranje A.

Twee seizoenen speelde Guido in Tilburg en vertrok vervolgens in 1987 naar Nijmegen, alwaar hij Andy Tenbult weer ontmoette die eerder (1982-1983) ook in Geleen speelde. Tussen beide mannen begon zich een hechte vriendschap te ontwikkelen. In 1994 nam Guido vanwege het faillissement van Nijmegen, huwelijk, aankoop en verbouwing huis, afscheid van het ijshockey om vervolgens een paar jaar later als assistent coach bij Andy aan te schuiven. Als actieve hockeyers boekten beiden gezamenlijke successen, waaronder het kampioenschap van Nijmegen, tegen de Meetpoint Eaters, in 1993, maar ook als Nijmeegse staf werden prijzen binnengehaald zoals het kampioenschap in 1997.

Terwijl Guido bij Tilburg en nadien Nijmegen speelde, hielden hij en Vaclav Sochor altijd contact. Guido: "Vaclav had altijd tijd voor een belletje van mij. Ik heb veel, heel veel aan Vaclav te danken gehad. Soms vraag ik me wel eens af. Hoe zou Vaclav naar beneden kijken als hij ziet dat een van zijn 1e pupillen zijn job als goalie-coach heeft overgenomen? Ik hoop dat ik het net zo goed doe. Al wordt dat heel moeilijk zo niet uitgesloten."

Vorig seizoen werd Guido benaderd door Andy en Alf met de vraag of hij wat wilde en kon betekenen voor de Geleense goalies in het Eaters team. In 1e instantie op afstand via video-opnamen en terugkoppeling en af en toe live bij een wedstrijd. Guido merkte dat hij er zelf echt plezier in kreeg en tijdens de evaluatie van afgelopen seizoen stelde hij voor om, mits daar ook behoefte aan is bij goalies en staf, zijn inbreng te vergroten. Alle betrokken partijen ervaarden het gelopen seizoen als prettig en productief en afgesproken werd dan ook wekelijks actief op de woensdagtraining en 1x in de twee weken actief tijdens de wedstrijd op en rond het ijs aanwezig te zijn. Inmiddels zijn we een 6-tal weken gevorderd en dus tijd voor wat vragen.

Als eerste natuurlijk de vraag omtrent de "goalie coach". Wat moeten we ons daar bij voorstellen? Guido: "In ieder geval niet de man die de jongens nog moet leren keepen. Dat kunnen ze allang. Anders speelden ze immers niet hier in het 1e van de Eaters. Je moet meer denken aan: een klankbord, observant, adviseur, motivator. Iemand die wijst op verbeterpunten en samen schaaft. Het verschil tussen slecht, goed en heel goed heeft meestal slechts te maken met details maar zeker ook met de mindset. Daar werken we aan.

Tijdens de wedstrijden, wanneer ik boven op de tribune zit, let ik niet alleen op mijn eigen goalie maar ook op de goalie van de tegenstander. Vertoont hij zwaktes dan geef ik dat door aan Andy als mogelijke hulp voor onze forwards. Daarnaast kijk ik naar onze verdediging. Waar valt een gat, gaat het samenspel goed, hoe is het uitverdedigen? Wat doen we als we onder druk staan? Hoe staat het met de communicatie tussen goalie en zijn defence? Gewoon van die hele kleine dingen die ik dan tussen de perioden door geef of meeneem naar de eerst volgende training en er dan uitvoeriger op in ga"

Wie bepaalt wie van de drie goalies tussen de palen gaat staan. Heb jij invloed? "Andy en Alf bepalen altijd, ik heb op dat gebied slechts een adviserende rol. Ik observeer en geef door aan Andy of Alf. Uiteraard botst mijn advies wel eens met hun beslissing maar dat is verder geen punt. We weten wat we aan elkaar hebben en kunnen alles tegen elkaar zeggen. Vaak zijn er zelfs geen woorden nodig om elkaar te begrijpen.

Heb je enige invloed gehad op het "zomerwerk" van de mannen? "Nee, niet direct. Die knapen weten exact hoe zij zich in de zomer moeten voorbereiden om fit aan de seizoenstart te staan. Rowan heb ik wel geadviseerd op het gebied van zomerkamp voor goalies. Rowan wilde afgelopen zomer, overigens op eigen initiatief, naar een goaliekamp en zijn voorkeur ging altijd uit naar Zweedse kampen. Niets ten nadeel van. Die Zweedse kampen zijn technisch prima in orde, maar het is een meer afwachtende stijl die daar behandeld wordt.

Ik heb Rowan verteld dat ik het zou toejuichen wanneer hij eens een ander kamp zou bijwonen waarin de speelstijl iets "dwingender" is. Iets meer vooruit. Samen zijn we op zoek gegaan naar een geschikt kamp. Via connecties en kennissen die van wanten weten op het gebied van goalietraining zijn we uiteindelijk terecht gekomen in Zwitserland. Vier knetter drukke dagen tussen de crème de la crème op het gebied van goalie training in Europa heeft er toe geleid dat Rowan een en ander heeft opgestoken wat ik weer terug zie in de wedstrijden."

Laten we het nu eens hebben over de jubileum finalewedstrijd tegen Herentals. Ik vond Michael een prima 1e periode keepen. Vervolgens ging er in de 2e periode van alles mis waardoor Eaters in een kort tijdbestek 4 shorthanded goals moest incasseren. Uiteindelijk wordt Michael dan, merkbaar aangeslagen, gewisseld. Had Michael niet een beetje "Heinonens" moeten reageren? Bij de 1e zijn defence de huid volschelden, bij de 2e met de stick zwaaien en bij de 3e het ijs af. Hoe staan jullie hierin?

"Ik ben blij dat je dit zo op deze manier aankaart. Laat 1 ding héél duidelijk zijn. Je wisselt jezelf nooit. Als je me kwaad wilt hebben, dan moet je dat vooral doen. Goalies bepalen nooit wanneer ze het ijs verlaten, mits ze niet geblesseerd zijn natuurlijk. In alle gevallen bepaald de coach en niemand anders. Als Michael zo gereageerd zou hebben als jij nu voorstelt, dan was ik geflipt want je laat dan iedereen in de steek. Je wint samen en je verliest samen. Je zelf wisselen is not done.

En ja, er ging tegen Herentals van alles mis. En ja, hij had alle reden om kwaad te zijn. Maar daar waar het mis ging betrof het voornamelijk individuele fouten van diverse spelers en slechte onderlinge communicatie en daar had Michael ook een rol in. Zijn wissel betrof trouwens ook helemaal geen schuldvraag maar slechts het doel en een poging om het team weer scherp te krijgen, hoewel Michael dat anders heeft ervaart en echt aangeslagen was. Dat is jammer, wel begrijpelijk maar volstrekt onnodig."

Rowan zit op dit moment in een geweldige flow. Hoe kan Michael ooit een kans afdwingen als Rowan zo blijft spelen? "Ja, dat is een luxe probleem. Twee goede goalies waarvan 1 in topvorm. Ik heb in het verleden vaker met coaches van andere teams, ook top teams, gesproken over hoe zij dat doen, maar het is bijna niet te doen om 2 goalies gelijktijdig in de juiste flow te krijgen en te houden.

Wat Michael vooral moet blijven doen is trainen en positief naar de wedstrijden toe leven alsof hij de eerst volgende wedstrijd tussen de palen staat. En dan ook een stukje plezier creëren op de training. Heel belangrijk, dat maakt je mentaal los en bevordert dus ook je prestaties.

Weet je, een kans komt altijd en dat kan zomaar de eerst volgende wedstrijd zijn en dan moet je er staan. Op die momenten kan en moet je de coach overtuigen. Het seizoen duurt nog lang, dus zullen wij Michael zeker zijn wedstrijden gaan geven. Wij hebben niets aan een goede back-up goalie zonder wedstrijd ritme. Wellicht dat as. weekend, met de wedstrijden tegen Amsterdam en Tilburg, ruimte geeft. Maar dat is aan de coach.

En dan hebben we ook nog Sander Kösters, laten we hem vooral niet vergeten. Sander is de toekomst. Een talent met potentie en een goede ontwikkeling. Sander traint met het 1e en speelt zijn wedstrijden in het toekomstteam. Is bovendien de nationale doelman U20. Zo'n jongen moet je koesteren en beslist niet verwaarlozen. Ja, eigenlijk mogen we hier in Geleen heel tevreden zijn. Drie sympathieke knapen die het goed met elkaar kunnen vinden en elkaar ook nog wat gunnen. Ieder met hun eigen stijl en eigenaardigheden. Hun eigen tik en bijgeloof maar laat één ding duidelijk zijn, hier kunnen we mee verder.

Zijn we er al? Nee natuurlijk niet. Er is nog heel veel te winnen op het gebied van communicatie, sturing en assertiviteit. Maar dat komt, stap voor stap."